Deel 18, leefstijlproject | Enfin 4 maanden later: Projectmatig bezig zijn met gezonde voeding blijft afwegingen maken. Hier gaat het gelukkig kei goed, ik blijf op gewicht, geen knorretje in mijn buik, geen constante lekker trek, geen behoefte aan suiker en of tussendoortjes. Heel relaxed en tevreden, ook al kom ik net niet onder de 80 kilo.
Prima zou je denken, alleen genieten van eten zit er niet bij, ik consumeer weer op de automatische piloot. Het gezond, smakelijk, creatief, gevarieerd en vooral lekker koken is niet meer. De maaltijd is een sleur geworden, door gemakzucht, mee eten en koken naar de bekkies van mijn huisgenoten.
Mijn maandagochtend wandelmaatjes zijn bezig met project G. Ik hoor hun enthousiasme aan en wordt nieuwsgierig.Toevallig kom ik project G op internet tegen, gratis 2 weken uitproberen. Direct ingeschreven en BMI berekend. En… er hoeft nog maar 1 kilo af voor een gezond BMI! Dat moet te doen zijn.
Hoe ga ik dit aanpakken, mijn leefstijlproject (3 gezonde hoofdmaaltijden, geen suiker, witmeel en tussendoortjes) upgraden of experimenteren met project G? Een afweging… Project G is handig want je hebt een dagmenu en hoeft geen uitgebalanceerde menu’s te bedenken en te plannen. Gewoon boodschappen doen, koken en klaar! En een voordeel is dat project G tussendoortjes heeft!
Ach, gewoon mee doen met mijn wandelmaatjes. Dezelfde dag sta ik de hele dag te kokkerellen voor die zes eet momenten! Muslierepen bakken, granola maken, pasta salade voor de lunch en gevulde champignons gebakken piepers en spinazie (gadver) als diner. Weegschaal er bij en in no time is de keuken een bende. En ik heb allerlei halve pakjes open staan zoals jam, roomkaas en feta. Maar ik eet weer eens iets anders.
‘s Avonds zet ik 1 potje project G op tafel en 1 potje lekkere bek voor mijn huisgenootjes. Want die zitten niet te wachten op die rare fratsen. Wat blijkt, zijn ze ook nieuwsgierig en willen zelfs vegetarische mee eten! En zo verdwijnen mijn zorgvuldig afgewogen champignons naar de andere bordjes. Dus dag 2 krijgen iedereen wat de pot G schaft!
Op een ochtend word ik wakker en bekijk het dagmenu. Staat er havermout met melk aardbeien en hazelnoten! Dat is te gortig! Havermoutpap met aardbeien is als bier en champagne of een cocktailjurk met wandelschoenen! Het past niet bij elkaar! Voor havermout met aardbeien ga ik niet mijn bed uit is mijn tegendraads en weloverwogen besluit! Kom op zeg Blaauwendraat, geeft project G een kans! Dus creatief met de variatielijst gespeeld en aardbeien vervangen door gedroogde abrikozen. Dit zoetje maakt de havermout eetbaar. De dikke pap met grove structuur blijkt toch een lekkere warme en stevige bodem voor een actieve ochtend te zijn.
Natuurlijk moet ik standaard foeteren, zeuren en zemelen, ook op project G. Helemaal nu knorretje terug is! Drommels, gerommel in mijn buik! Niet leuk meer! De porties zijn groot genoeg en tussendoor mag ik ook nog vet veel lekkers. Alleen vraagt mijn buik om meer, de twijfel slaat toe! Zijn tussendoortjes lustopwekkend, komt het door de voorgeschreven zoetigheid of komt het doordat ik weer gefocust ben op eten dat knorretje is wakker geschud? Ga ik mijn buik weer laten wennen aan tussendoortjes? Straks mislukt de proef en moet ik weer afkicken van het snoepen… Doe ik er goed aan om een project wissel te gaan doen?
Voor de zekerheid google ik effe op dieetwissel. ‘Niet doen!’, staat er, ‘van continu wisselen van eetpatroon krijg je “Dieetmoeheid” en het gevreesde woord jojo effect gonst door mijn hoofd. Ook duurt wennen aan een nieuw project 3 maanden ipv 2 weken.’
Wat een dilemma. Ik wil toch die ene 1 kilo eraf en die stempel gezond gewicht krijgen. Ook wil ik weer geïnspireerd worden om lekker, bewust en gezond bezig te zijn met voeding… Wat een gewik en geweeg.
Uiteindelijk besluit ik toch mijn eigen levenstijlproject regels te volgen en dus geen project G tussendoortjes te nemen. Wel ga ik voor de 3 hoofdmaaltijden van project G.
Voor een bewust en gezond eetpatroon worden veel afwegingen genomen. Zal ik het ‘welles of nietes’ doen. Ik leg bv. de lat van tussendoortjes hoog. Het mag niet vies, een moeten, gewoonte, trek of lekker zijn maar een echte traktatie! Het moet minimaal zelf gebakken zijn, een heel klein stukje en max 1 keer per dag. En dan pas zeg ik ja tegen het tussendoortje. Weloverwogen af en toe verantwoord snoepen is nog veeeeel lekkerder.
, het is dan een echte #weestrotsopjezelf moment!
Zou deze update van het leefstijlproject een goede afweging zijn naar een gezonde BMI?
Lees voorgaande verhalen op pagina: Leefstijl project
