Deel 9 | Buik in, borst vooruit, lipjes getuit en als een robot loop ik statig rond op deze aardkloot. Het ziet zelfbewust en koninklijk uit. Momenteel heb ik last van een jaarlijks terug komend lijf pijntje. Ik vraag mij dan altijd af wat de oorzaak is? Te weinig souplesse in mijn lijf? Hoe dan? Logisch, ik beperk mij tot eenzijdige bewegingen. Zo min mogelijk bukken en draaien, zo veel mogelijk recht op en rechtdoor. Spieren aanspannen, wandelen en fietsen maar.
Tijdens de groepslessen op de sportschool kom ik er achter dat mijn balans bagger is want als ik op 1 been sta val ik om. Soepeltjes kaarsrecht balanceren wil niet lukken.
De fysio schud mij wakker, ik bakte geen koekenbakker van de simpele oefeningen. Daar lig ik met mijn grote olifantenonderbroek, ik moet mijzelf omdraaien met mijn hoofd! Ik voelde mijzelf een onnozele walrus. Hoe kan je je nu omdraaien met je hoofd? Ik ben toch geen illusionist! Alle buikspieren aanspannen, benen naar voren gooien en al arm zwaaiend omrollen. Beweging afgekeurd. Alleen je hoofd en de rest gaat vanzelf, zegt de fysio. Ja ja… Waar hangt de candid camera? De volgende dag had ik halsspierpijn door het halsreikend omdraaien.
Mijn grijze hersencellen proberen nu het lichaam anders aan te sturen en het statige (lees; krampachtige) los te laten. Door mijn bewegingen te bestuderen begint het te dagen. Ik heb een heel complex spiersysteem in mijn lijf. Ik heb meerdere buikspieren en die hoef je niet gelijktijdig aan te spannen.
Tijdens de skivakantie kijk ik stik jaloers naar de soepel voortbewegende skiërs. Ik zwoeg hardwerkend en krampachtig van de berg af. Ik duw met al mijn spieren mijn gewicht door de bocht heen. Met mijn zwaartekracht zou ik zo beneden kunnen zijn. Dan denk ik opeens aan mijn fysio en laat de nutteloze spiergroepen los. Daarna swing ik soepeltjes op de knietjes door de witte sneeuw. Tssss zo simpel, waarom maken mijn hersencellen het altijd zo moeilijk … Balans gevonden en inmiddels is ook mijn pijntje verdwenen.
Jullie vragen je vast af hoeveel sachertorte, goulash soep, pizza, pasta, patat, apfelstrudel, schnitzels, braadworst en kaiserschmarrn ik verorberd heb… Alles geproefd van andermans bord en zelf heel veel heerlijke Oostenrijkse salades besteld. Zo nu en dan heb ik ook een suikershot genomen en gelijk kwam knorretje de onruststoken in mijn buik terug.
Nu ik thuis ben kost het veel moeite om mijzelf weer te resetten en verder te gaan met het leefstijl experiment. Dinsdag ga ik de balans opmaken op de niet te saboteren sportschool weegschaal. Waar ik helemaal nieuwsgierig naar ben is mijn motoriek, kan ik nu soepel en losjes balanceren tijdens de ingewikkelde yoga standjes?
Wordt vervolgd….
